Bij de overerving van telomeerlengte spelen epigenetische effecten een belangrijke rol. Zeker een derde van de overerving is epigenetisch van aard. Dat concluderen Groninger onderzoekers, die voor het eerst een schatting van dit fenomeen konden maken na onderzoek bij kauwtjes in het wild.
Telomeren zijn DNA-structuren aan de uiteinden van chromosomen. Bij mensen en dieren hebben individuen met lange telomeren een betere gezondheid en levensverwachting. Dit maakt het belangrijk om de oorzaken van variatie in telomeerlengte te kennen. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Plos Genetics op 14 februari jl.