''Heb jij een beetje lef? Ben jij een goede prater? En sta je graag op het podium? Dan zoeken we JOU!'' Met deze oproep ging NSGK dit voorjaar op zoek naar nieuwe kinderambassadeurs. De huidige kinderambassadeur Merijn Rootlieb (13) had namelijk versterking nodig.

Robin uit Badhoevedorp herkende Merijn op de posters die op haar school hingen. Toen Lucille Werner, al tien jaar een famous friend van NSGK, langskwam op school, werd Robin al helemaal enthousiast. Ze kon een voorbeeld zijn voor andere kinderen, dacht ze. ''Ik wil laten zien dat je veel gewoon kunt, ook al ben je gehandicapt. Ik doe ook alles'', vertelt Robin vrolijk. Ze heeft het Pfeiffer syndroom type 2, waardoor ze doof is, moeilijk praat en in een rolstoel zit. ''Een bouwpakket'', noemt ze zichzelf. Toch doet ze inderdaad van alles: ze speelt piano en gitaar, wielrent, tennist en is beginnend dj.

Talentenshow voor gehandicapte kinderen

Soms heeft Robin een tegenslag, maar telkens staat ze op en gaat ze verder. Als kinderambassadeur wil ze een talentenshow organiseren. Robin: ''Ik kan wel meedoen aan een normale talentenshow, maar dan ga ik toch niet door.'' Ze krijgt geen gelijke kansen, vindt ze. Daarom moet er een show komen die alléén voor gehandicapte kinderen is. ''Maar daar mag niet in gescholden worden'', benadrukt Robin, ''want dat wil niemand.'' Wat ze verder wil bereiken? ''Er moeten meer medicijnen voor gehandicapte kinderen komen, we moeten in achtbanen kunnen en de speeltuinen moeten beter worden. Ik kan nooit in een klimrek'', aldus de kersverse kinderambassadeur.

Ook winnares Marie Claire uit Hendrik Ido Ambacht maakt zich hard voor betere voorzieningen in de buurt. Door haar spierziekte loopt ze moeilijk. Daarnaast kan ze haar handen niet goed gebruiken (''het voelt voor mij alsof ik alles met ovenhandschoenen aanpak''), heeft ze epilepsie, ADHD en autisme. Bij een vereniging in de buurt sporten is voor haar niet aan de orde. ''Ik zat hier wel op sport, maar op een gegeven moment mocht ik niet meer meedoen, omdat ik het niet goed kon. Dat was niet leuk'', vertelt Marie Claire. ''Verenigingen moeten begrijpen dat kinderen met een handicap ook kunnen sporten, alleen op een andere manier. Ik doe aan voetbal, theater, racerunnen en zitskiën. Mijn ouders moeten anderhalf uur rijden, zodat ik kan zitskiën.''

Naar school is het twintig minuten rijden en haar vriendinnen wonen niet dichtbij. ''Ik kan niet zomaar zeggen: ja, ik kom wel even naar je toe. Dat moet je weken van tevoren afspreken.'' Met kinderen uit haar eigen buurt speelt Marie Claire weinig. ''Ik kan niet alles wat zij kunnen. Ze vinden mijn handicap ook maar een beetje raar.'' Daarom vindt ze het fijn met een groep gelijkgestemden te zijn. Samen kunnen ze het over hun handicap hebben en veranderingen in gang zetten.

Uitrolbare matten, liften en elektrische steppen

Net als Robin en Marie Claire heeft Julian uit Kortenhoef duidelijke doelen voor ogen. Zo wil hij dat er uitrolbare matten komen op stranden, voor kinderen in een rolstoel. Daarnaast moeten metro's en treinen toegankelijker worden. Julian heeft spina bifida, ook wel een 'open rug' genoemd. Hierdoor is lopen lastig. ''Op treinstations zijn er vaak geen liften naar de perrons, waardoor ik ver moet lopen'', vertelt hij. ''Al die trappen zijn vervelend. En dan zit ik nog niet eens in een rolstoel.'' Daarnaast wil Julian meer sportclubs voor mensen met een handicap en betere ondersteuning bij het sporten.

De 12-jarige kinderambassadeur zag de oproep van Merijn op Instagram. Het leek hem leuk zich in te zetten voor mensen met een handicap. Buitengesloten voelt hij zich niet vaak, maar het is vervelend als hij niet mee kan doen met gym. Sindskort heeft hij een elektrische step om van het ene klaslokaal naar het andere te rijden. Julian: ''Ik heb maar vijf minuten om naar de volgende les te gaan, en ik zit op een grote middelbare school. Daarom gebruik ik de step. Er zouden meer van dat soort middelen moeten zijn.''

'De nieuwe Martin Garrix'

De veranderingen die de drie kinderambassadeurs willen doorvoeren, zijn niet de enige reden dat ze een mailtje naar NSGK gestuurd hadden. Ze hebben nog een gemeenschappelijke droom. Alle drie willen ze beroemd worden. Robin: ''Ik vind de aandacht heel leuk. Ik zou het liefst elke dag een interview hebben.'' Ze heeft zelfs al handtekeningenkaarten laten maken. ''Dat moet als je beroemd bent'', stelt ze. Later wil ze 'de nieuwe Martin Garrix' worden. Even leek haar droom in duigen te vallen, toen ze hoorde dat dj's veel moeten reizen. Een familielid kwam al snel met een oplossing: wat als zij de muziek thuis maakt en anderen dat overal ter wereld afspelen? Ideaal, volgens Robin.

Julian treedt het liefst in de voetsporen van Bibian Mentel, zesvoudig Nederlands kampioen halfpipe en snowboarden. Julian hoopt ooit paralympisch kampioen snowboarden en wedstrijdzwemmen te worden. Het kinderambassadeurschap lijkt hem een goede manier om meer naamsbekendheid te krijgen. ''Ik ben al best vaak op tv geweest, bijvoorbeeld bij het Jeugdjournaal en De Wereld Draait Door. Ook heb ik in de krant gestaan. Ik vind dat enorm leuk'', vertelt Julian.

Marie Claire staat eveneens graag in het middelpunt van de belangstelling. Haar droom is actrice te worden. Nog iets wat ze als kinderambassadeur hoopt te bereiken: dat kinderen met een handicap vaker in films spelen of met shows meedoen. ''Ik vind Kinderen voor Kinderen leuk, maar daar heeft nog nooit een kind in een rolstoel aan meegedaan'', zegt ze kritisch. ''Dat vind ik jammer.''

Toch nog een derde ambassadeur

Marie Claire, Robin en Julian hadden weinig moeite met de finaleronde in Theater Flint in Amersfoort, afgelopen 3 november. Op het podium moesten zij de jury overtuigen waarom zij de beste kinderambassadeur zijn. Uit tien kandidaten zouden aanvankelijk twee winnaars gekozen worden. ''Omdat ik op toneel zit, vind ik het leuk voor andere mensen te praten'', vertelt Marie Claire, die als eerst naar voren geroepen werd. ''Spannend was het wel.''

Julian was niet verbaasd dat hij gewonnen had. ''In de kleedkamer zei ik al: ik word het sowieso'', lacht hij. Voor Robin kwam het wel als een verrassing. Er waren namelijk al twee namen geroepen. ''Ik dacht: ik word het niet meer. Toen riepen ze toch nog mijn naam. What the fuck, dacht ik. Dat zei ik natuurlijk niet. Maar ik was zó blij, ik sprong een gat in de lucht. Daarna wilde ik een nacht doorhalen, maar dat mocht niet van mijn moeder.''

De nieuwe kinderambassadeurs hebben in drie rondes veel kinderen achter zich gelaten. Ze hadden een coachingsdag, moesten zelf een vlog maken en namen met een regisseur een filmpje op. Nu begint het echte werk. Wat ze allemaal gaan doen het komende jaar? Dat weten ze nog niet precies. Al kunnen ze wel verklappen dat ze bij minister-president Mark Rutte op bezoek gaan. Robin hoopt dat hij haar talentenshow voor gehandicapten kan regelen en ook Julian en Marie Claire nemen een lijst met verbeterpunten mee. Rutte kan zijn borst vast natmaken. Deze drie kinderambassadeurs weten wat ze willen en deinzen nergens voor terug.

Wat doet NSGK?

De Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind zet zich in voor kinderen die door een handicap minder mogelijkheden hebben dan hun leeftijdsgenoten. Sinds 1950 start en steunt de stichting projecten die de drempels voor deze kinderen uit de weg ruimen. Samen met de huidige kinderambassadeur Merijn gaan Marie Claire, Julian en Robin het werk van de organisatie promoten en begrip vragen voor kinderen met een handicap. Kijk voor meer informatie op www.nsgk.nl.

© Nationale Zorggids / Bente Schreurs